Als eerste, iedereen die ik nog niet gesproken heb.. GELUKKIG NIEUWJAAR!
Het is zoo vreemd, over anderhalve week, 11 januari, ben ik weer terug. Ik vind het echt een heel gek idee, wel veel zin in!!

Bart is weer naar Zweden gekomen ander halve week geleden. Ik heb hem opgehaald op het station en wij zijn toen samen nog Kopenhagen ingegaan,om naar de kerstmarkt te gaan die daar is. Maar onderweg kwamen we nog de expositie van Bodies tegen, die is ook een jaar geleden denk ik in Nederland geweest en toen hebben we hem gemist helaas, nu was een mooie kans om het te bekijken.

Heel indrukwekkend, indrukwekkender dan de kerstmarkt want dat waren maar 6 kraampjes, leuke sfeer maar verder niet veel aan. Heel leuk dat ze hier in die steden, Malmö en Kopenhagen op pleinen in de stad een schaatsbaan maken, geeft een leuke sfeer.

We konden helaas niet schaatsen, want dat was niet veilig genoeg voor Bart zijn knie.

Dinsdag de 23^e zijn we vertrokken naar Helsinki om daar kerst te gaan vieren, reizen duurde lang en het was koud. Dus die dag hebben we vrij weinig gedaan, achteraf was het slimmer geweest om het iets actiever aan te pakken want op kerstavond(die dag) waren alle tentjes gesloten, er was een of andere kip grill iets open, daar hebben we maar iets gedronken. Enige keuze, daar krijg je niet echt een kerstgevoel van. de 24e, de dag van kerstavond was alles dicht, dan maar iets anders doen.. Wandelen op seeafortress, was een aanrader van de receptioniste, wij daarnaar toe met de feryy

maar het leek meer een spookstad, verlaten en bijna niemand te zien. Dan maar foto`s maken totdat de ferry weer teruggaat naar helsinki.

´s Avonds in het hostel gekookt want echtalles in de stad was dicht en helemaal verlaten. Zelfs de hoofdstraat was helemaal leeg om 4 uur smiddags.

Eerste kerstdag naar de dierentuin geweest omdat alles in de stad nog dicht was (hier hebben we wel weer van geleerd, niet met kerst op stedentrip gaan waar ze kerst uitbundig vieren)

Maar dierentuin was leuk, daarna hebben we gegeten bij Elina. Zij is een Finse student die in Malmö ook studeert als exchange student, zij had ons uitgenodigd om bij haar te komen eten. Vergeten een foto te maken. Maar het was een erg gezellige avond, en leuk om echt Kerst-Fins eten te eten. Schijnbaar hebben ze speciale gerechten met kerst.

2^e kerstdag naar science center geweest, was erg leuk. Iets meer voor kinderen maar wij hebben ons ook erg goed vermaakt.

's Avonds gezellig een flinke bodem gelegd in een restaurant want we hadden een lange reis voor de boeg. 13-uur durende treinrit naar Lapland!!!

De treinrit viel alles mee, was helemaal niet erg. Gewoon in een tweezits (de trein van Nederland naar Kopenhagen heeft coupes, dus dan zit je met zijn 6-en dat is irritant), hebben op mijn laptop nog wat series gekeken, wat lezen en slapen. We hebben het goed volgehouden.

Om 10 uur 's ochtends kwamen we aan in de hoofdstad van Fins Lapland, Rovaniemi!

Ok nu even een kort stukje over 2 maanden geleden... Destijds was ik alles aan hetboeken, vluchten, hostel voor onze vakantie met kerst. Er waren niet zoveel hotels in Rovaniemi vrij, maar ik dacht er een gevonden te hebben, dus tickets boeken. Dag laterkreeg ik een mail dat alles vol zat. Alle hotels/hostels/ bed&breakfast ALLES zatgewoon vol, al twee maanden van te voren. Stressss, want de tickets waren al geboekt.Wat nu? Ik ten einde raad een Fins meisje, Suvi die in Rovaniemi woont, gebeld engevraagd of zij iets wist, bijvoorbeeld vrienden die op vakantie zijn. En wat zij we tochgeluksballen, een vriendin van haar was op vakantie rond de tijd dat wij er zouden zijn enwe mochten voor een schijntje daar overnachten. Ook nog eens een appartement voorons tweeen, nog beter dan een hotel!

Dus, terug naar verhaal, Suvi, kwam ons ophalen op het treinstation en bracht ons naar het appartement. Het was wonderbaarlijk niet zo koud, het is namelijk heel normaal daar als het rond deze tijd -20°C is, lang ondergoed, dikke trui, jas zijn dus weinig gebruikt.
De meeste dagen was het -5 en was prima te doen. Er was namelijk ook weinig wind.
Overal ligt trouwens een halve meter sneeuw,

Ík geloof dat het normaal is als er bijv 2 meter ligt maar wij vonden een halve meter al veel. Alle meren zijn (gedeeltelijk) bevroren, om naar de stad te komen vanaf het appartement is het korter om via een meer te lopen.

Was heel vreemd de eerste keer, kunnen we het wel vertrouwen.. Maar er zaten zoveel sporen op van sneeuwscooters, autos, voetstappen dus dat gaf ons wel vertrouwen.

Dedag dat we aankwamen zijn we nog naar een museum geweest, Arktikum, die alles vertelt over het leven hier in Lapland tot jaaaaren terug.
We hadden er veel van verwacht, maar eerlijk gezegd vonden we het niet zo leuk. Vreemd, want wat we lezen en verhalen zijn positief, misschien waren we wel gewoon moe van de reis. En misschien iets te druk in ons hoofd bezig met wat de volgende dag op de planning stond. SNEEUWSCOOTEREN!!

Wat was dat gaaf! Jammer dat we niet zo hard konden gaan als we wilden (eigenlijk wel logisch, maar je hoopt natuurlijk dat het kan) want we waren in een groep met twee gidsen.

In het begin was het beetje onwennig, want het stuur wiebelt door de sporen in het sneeuw, maar dat heb je ook redelijk snel onder de knie en dan gassen. (Zie filmpje bij de videos).

Echt super leuk, af en toe omwisselen en toen was het lunch. We waren gestopt bij een meer en daar hebben we leren ijsvissen.

Leuke ervaring, maar na 5 minuten had ik er ook wel weer genoeg van. Niks gevangen (ok, ongeduldig), maar goed de gids zij ook dat de visjes wel iets minder actief zijn in deze tijd van het jaar. Op naar de lunch,

Soep met een broodje, veel Italianen in de groep vervelend dat je ze dan niet kan verstaan.( Ik ben met veel groepen op stap geweest bestaande uit verschillende nationaliteiten en het is zo fijn als ze dan allemaal Engels praten besef ik nu nog maar eens, want was jammer dat we de anderen niet konden verstaan.)

Toen weer terug, begon al beetje schemerig te worden.

We wilden nu harder gaan op de scooter. Dus afstand tot degene voor ons en dan hard optrekken. Paar keer gedaan en die gids achter ons had het ook in de gaten. Nét voor een geweldig stuk plat land komt die gids naar ons en zegt dat het niet mag. Balen, maar schijnbaar zijn wij niet de enigen die harder willen en doen meer mensen dit met ongelukken als gevolg. Dus we deden het niet meer, dan maar relaxt toeren door een mooi gebied.

Die dag was de temperatuur boven het vriespunt gekomen, volgende dag wilden we weer het meer oversteken en nu twijfelden we echt of we het konden. Want het had gedooid, maja ach dat ijs is zoooo dik, dat is niet in een dag weg. Dus om te testen op wat ‘lichtere' stukken springen, luisteren of je iets hoort kraken. Maar we hoorden niets, dus vol vertrouwen naar de overkant, eenmaal daar aangekomen, daar was een wak. Gedooid, en eromheen zaten van die lichte plekken waar wij zo op hebben staan springen op het midden van het meer. Woeps, gelukkig was niet de hele overkant open dus hebben we nog erom heen kunnen lopen. De stoere man als eerst en even later kwam ik eroverheen gesprint. Dat hadden we weer overleefd.

De dag na het sneeuwscooteren zijn we de enige échte kerstman gaan bezoeken in Santa Claus Village.

We hebben daar ontdekt hoe hij toch alle cadeautjes over de hele wereld kan brengen in één nacht. Dat komt omdat hij beschikt over ‘the earth's rotational speed regulator'. Machine was gedeeltelijk te zien in het huis van de kerstman,

Ikwist nooit wat de verhalen hierom waren. Nou, op deze manier doet de echte kerstman dat dus, en ik vind het echt heel grappig bedacht. Op de tekening wordt het uitgelegd:

Ook nog even metde echteSanta Clausop de foto geweest.

Het is leuk om rond te lopen in die kerstsfeer die wij beetje gemist hebben in Helsinki.

Santa claus village ligt op de ´artcic cirlce´. Dat is een lijn voor een gebied van waar er minstens een dag in het jaar de zon niet opkomt en een dag in het jaar waar de zon niet ondergaat. En we hebben precies op de lijn gestaan, dat moet natuurlijk als je daar geweest bent.

De laatste dag hebben we een slede tocht gemaakt met Huskies (zie filmpje bij videos). We hadden er veel van verwacht, maar eenmaal daar aangekomen was het eigenlijk wel zielig. 350 honden, vast aan een ketting van 5 meter die alleen worden losgemaakt als er klanten zijn. Nouja, even overheen zetten en toen genieten van de rit.

Maar we gingen niet zo hard als we verwachtten, ik denk max 10 km/uur en af en toe moest je mee afzetten omdat je dan omhoog ging en als de honden alleen zouden doen echt heel langzaam gingen.

Na de rit werd er nog verteld hoe de mensen te werk gaan op de huskyfarm en toen vonden we het wel iets minder zielig want toen kwam het menselijker over. Maar dan nog, deze honden worden geboren in gevangenschap en ze overlijden in gevangenschap.

Volgende dag, 31 december, alles opgeruimd en terug naar Malmö. Hier hebben we oud&nieuw gevierd. Van te voren met de rest van de studenten die hier waren wat gedronken en na 12 uur naar een club. Was een leuke avond.

Nu inmiddels bijgekomen van gisteren en genieten van laatstetwee dagen met Bart. Het is zoo fijn dat we nu zo lang aan eenstuk bij elkaar konden zijn en dat we niet afscheid hoefden te nemen na 2/3 dagen zoals de vorige keren. En ook wetend dat ik over anderhalve week terug ben en dat je als het goed is helemaal geen afscheid meer hoeft te nemen.

Dit weekend is mijn laatste weekend hier enmoet ik nog laatste dingenvoor school doen. Dan komen as maandag 5 januari mijn ouders en met hen vertrek ik eind volgende week naar Stockholm om van daar terug te vliegen op 11 januari naar Nederland.

Bedankt voor alle mails, krabbels, smsjes, kaartjes, heb ontzettend veel zin om jullie allemaal weer te zien!